2004 yılında ÖSS'yi zorlu bir süreçle birlikte kazandıktan sonra sınav ödülüm bir video kamera olacaktı.O dönemde aileme yük olmamak için bu amaçtan vazgeçtim ve bir fanus içine küçük bir japon balığı almak için soluğu akvaryumcu da aldım.Öyle ya küçük turuncu bir dost beni mutlu edecekti.Akvaryumcuya girmeden önceki düşüncem ve çıkarken elimde bulunanlar ise bunun tam tersiydi.Akvaryumcunun gazıyla birlikte 10 litre bir akvaryum bir hava motoru 2 adet tetrazon,2 adet zebra reiro ve 1 adet çöpçü bu sevdanın başlangıç adımları olmuştu.Akvaryumu kurmamla birlikte balıkların yem yemesi metilen mavisinin suya verdiği renk beni mest etmişti.Ertesi sabah dehşet içinde uyanmıştım.Tetrazonları zebraları yemiş çöpçü ise bir o yana bir bu yana sarhoş sarhoş dolaşıyordu.Soluğu akvaryumcuda aldım.Durumu anlattım ve bana şu cevabı verdi:Balıklar birbirini yemezse bu gariban ne yer?
Bu sevda bende öyle bir hal aldı ki daha sonraki süreçte 50 litrelik bir yağmur akvaryum daha sonra 80 litre bir bombeli akvaryum ve şimdi mevcut olan 120 litrelik bir yağmur akvaryumla yola devam etmekteyim.Lepistesten Sarı Prensese,Icemandan Papağana...Bu sevda beni hiç bir zaman terk etmedi.Allah sağlık verdiği müddetçe de nasibimde varsa devam edecek. Başlığa gelecek olursak...Savaşların tecavüzlerin,ihanetlerin olduğu bir dünyada 4 duvar arasında boğulmaktayız.İnanıyorum ki bir kaç litrelik bu mavi dünya bir nebzede olsun bu yılgın dünyadan uzaklaşmamıza yardımcı olacak bizi doğaya davet edecek.Mavi dünyanızda hepinize mutluluklar dilerim.

Sağlıklı Balıklar.